امروز ماه کامل شکل میگیرد
بخش اول
منجمین و رصدگران آسمان شب به خصوص کسانی که علاقه به رصد اجرام عمقی آسمان شب هستند به خوبی میدانند که هنگام ماه کامل شرایط رصدی مطلوبی وجود ندارد واین زمان یکی از زمانهای نامناسب رصدی و همینطور عکاسی از اجرام عمقی است
به همین دلیل خیلی از رصدگران در بازه زمانی تربیع اول تا تربیع آخر تا حدودی از رصد دست میکشند و به فعالیتهای دیگر میپردازند
لیکن رصد ماه نیز جذابیتهای بسیاری دارد که عده ای را به خود مشغول میکند.از اسکچ زدن از ماه تا عکاسی از این قمر زیبا و غیره.. ه
همینطور مطالعه و رصد ناهمواریها و پستی و بلندی ماه نیز از دیگر فعالیتهای منجمین میتواند باشد
هیچ کدام از اجرام آسمانی اینقدر به ما نزدیک نیستند و بهترین جرم آسمانی که به راحتی میتوان سطح آنرا رصد و بررسی کرد ماه است
خورشید با توجه به درخشندگی نیاز به ابزار و آلات خاصی برای رصد دارد و دیگر اجرام نیز به دلیل فاصله از زمین شرایط مطلوبی همچون ماه ندارند
به همین بهانه در پیشنهاد رصدی این هفته به شرایط و قابلیتهای رصدی این جرم آسمانی میپردازیم
فاصله ماه تا زمین در حدود چهارصد هزار کیلومتر است که در فواصل نجومی فاصله ای بسیار نزدیک به حساب میاید بعد از ماه زهره و سپس مریخ به ما نزدیک هستند که البته این اجرام نسبت به زمین حضیض و اوج دارند و منظور ما هنگام حضیض میباشد
ناهمواریهای ماه با چشم غیر مسلح نیز مشخص است و با ابزار رصدی بسیار بهتر دیده میشود
بهترین زمان برای دیدن و درک این ناهمواریها زمانیست که این ناهمواریها در مرز بین روشنی و تاریکی قرار میگیرند
به این معنی که هنگام تابش نور خورشید بر ماه,در آن قسمت که خورشید در حال غروب میباشد,سایه کوهها و دیگر ناهمواریها بلند میشود و باعث این میگردد که ما از زمین این ناهمواریها را بهتر تشخیص بدهیم
به هر حال بارزترین عوارض سطحی ماه قسمتهائی هستند که با چشم غیر مسلح نیز قابل رویتند و ما به صورت تیرگیهائی بر سطح ماه میبینیم و در اصطلاح به آنها دریاهای ماه میگویند
این نواحی تیره چیزی نیستند جز مواد مذابی که در گذشته بر سطح این قمر وجود داشته اند و به مرور زمان و پس از سرد شدن به این گونه درآمده اند
در قرن هفدهم میلادی اختر شناسی ایتالیائی با نام ریکوئیولی تصمیم گرفت که بر این عوارض نامگذاری کند که امروزه نیز خیلی از عوارض را با همین نام میشناسیم
بعدها نامهای بسیاری بر عوارض و دهانه های ماه گذاردند و حتی بر ناهمواریهای پشت ماه که از سطح زمین دیده نمیشود نیز نامگذاری کردند
پس از دریاهای ماه بیشترین عوارضی که بر سطح این قمر دیده میشوند دهانه هائی هستند که به دلیل برخورد سنگهای آسمانی پدید آمده اند
به دلیل طولانی بودن بحث بررسی این دهانه ها را به هفته های بعد موکول میکنیم و در پیشنهاد رصدی این هفته به دریاهای ماه میپردازیم
دریاهای ماه که اصطلاحا به این نام خوانده میشوند با چشم غیر مسلح قسمت عمده ای از سطح قابل رویت ماه را تشکیل میدهند
دریای آرامش-دریای آسایش-دریای بحرانها-اقیانوس طوفانها-دریای ابرها وغیره.. از جمله نامهای این عوارض به ظاهر هموار و تیره هستند
در عکس زیر شما میتوانید نام دریاها و همینطور بعضی از دهانه های ماه را ببینید
عکس از ویکی پدیای فارسی
همانطور که در قبل هم گفته شد برای رویت بهتر این عوارض میتوانید از ابتدای ماه قمری که هلال اول ماه خوانده میشود به ترتیب این عوارض را رصد نمائید
به این دلیل که در مرز روشنی و تاریکی این عوارض نمود بهتری دارند و باید از شرق ماه که غرب آسمان میشود و سمت راست عکس مشخص است شروع کنید و هر شب که این مرز پیشروی میکند عوارض آنشب را رصد نمائید
در ابتدای ماه قمری هلال ماه درخشندگی کمتری دارد و به اصطلاح فاز ماه کم است و بیشتر قسمت زمین تاب ماه مشخص میباشد باید عوارض شرقی ماه را رصد نمود و هرچه فاز ماه بیشتر میشود ما هم عوارض بیشتری را رصد خواهیم کرد تا هنگامیکه ماه بدر تشکیل شود و قرص کامل ماه عیان شود
و دوباره با کاهش فاز ماه و تشکیل اهله های ماه تا انتهای ماه قمری میتوان عوارض را رصد نمود
در ابتدای ماه و چند روز ابتدائی دریای بحرانها و سپس دریای باروری مولفه مناسبی برای رصد میباشند.ودرادامه دریای آسایش.
به ترتیب تا انتهای ماه قمری این عوارض در هرشب و به تناسب اهلله های ماه موقعیت رصدی مناسب تری پیدا خواهند کرد
پایان بخش اول